معنی شگرد و فن

فارسی به عربی

شگرد فن

اسلوب

حل جدول

لغت نامه دهخدا

فن و فن

فن و فن. [ف ِن ْ ن ُ ف ِن ن / ف ِ] (اِ صوت) آوازی که از بینی به هنگام گرفتگی آن و زکام برآید. (فرهنگ فارسی معین). فِن فِن.
- فن و فن کردن. رجوع به این ماده شود.


شگرد

شگرد. [ش ِ گ َ / گ ِ] (اِ) در خراسان به معنی دفعه و نوبت است. (از یادداشت مؤلف). || به معنی طرح کار هم هست: شگرد کارش را کشید. (یادداشت مؤلف). روش کار و فنی است که بیش از هر فن دیگر زیرچاق انسان باشد، چنانکه گویند: فلان پهلوان در کشتی شگردش کنده کشیدن یا لنگ بستن است. (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمالزاده). || تمرین.


فن فن

فن فن. [ف ِ ف ِ] (اِ صوت) حکایت صوت بینی در حالت زکام. (یادداشت مؤلف). رجوع به فن و فن شود.


فن و فن کردن

فن و فن کردن.[ف ِن ْ ن ُ ف ِ ک َ دَ] (مص مرکب) آواز دادن بینی به هنگام گرفتگی آن و حالت زکام. (فرهنگ فارسی معین).

فرهنگ عمید

شگرد

روش، طریقه، فن و طرز عمل،

مترادف و متضاد زبان فارسی

شگرد

تدبیر، حقه، فن، فند، لم


فن

تکنیک، هنر، حیله، رمز، شگرد، لم، نغمه، راه، روش

فرهنگ معین

فن و فن

(فِ نُّ فِ) (اِ.) (عا.) صدای بینی در حالت گرفتگی و ذکام.

فرهنگ فارسی هوشیار

فن و فن

(اسم) آوازی که از بینی بهنگام گرفتگی آن و حالت زکام برآید.

معادل ابجد

شگرد و فن

660

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری